"Φεύγει η Ζωή Τελειώνει"

Πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το «ΑΝ» και να το αντικαταστήσουμε με το «ΘΑ». Υπάρχουμε γενικότερα έχοντας στο  μυαλό μας οτιδήποτε άλλο εκτός από το πιο ουσιώδες, το ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η καταλληλότερη στιγμή για να κάνεις πράξεις τα ΘΕΛΩ σου είναι τώρα, ακριβώς αυτό το δευτερόλεπτο. Ίσως τώρα να είναι και η τελευταία σου ευκαιρία. Ίσως αυτό το αύριο που έχει γίνει ο καλύτερος σου σύμμαχος προς αποφυγή του να πραγματοποιήσεις τώρα τα όσα θέλεις να μην έρθει ποτέ, κρίμα θα είναι να ξοδεύεις από ‘δω κι από εκεί την ζωή σου γεμίζοντας την μισοτελειωμένες δουλειές, όνειρα και απωθημένα.

Ο φόβος της αποτυχίας ή ακόμη και η ψευδαίσθηση του ότι πάντοτε θα έχουμε τον χρόνο και την ευκαιρία να κάνουμε ότι θέλουμε μας απομακρύνουν από το να δοκιμάζουμε ή ακόμη να εκφραζόμαστε αναβάλλοντας τα πάντα για αργότερα.. ΑΝ όμως αυτό το αργότερα δεν έρθει ποτέ; Πολλές φορές «χάνουμε» ή ακόμη ξεχνάμε τον εαυτό μας δίνοντας σημασία και αξία μόνο στους άλλους, ανήμποροι να καταλάβουμε πώς το μόνο που μας μένει μέχρι το τέλος είμαστε εμείς οι ίδιοι, αν μας χάσουμε κι ’εμάς τι θα κάνουμε? :P

Όποτε το νιώθω αυτό, μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι του Αλκίνοου που πάει κάπως έτσι: «Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει τον εαυτό μου που τον ξέχασα τον μέσα κόσμο μου που έχασα… Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σου, πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή μ' ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχή…. Πρέπει να αδειάσεις το κεφάλι σου απ' τις σκέψεις μήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξεις..» Και τότε όλα γίνονται τέλεια, απλά και μόνο επειδή «φεύγει η ζωή τελειώνει» και η μαγκιά είναι το να ζεις έχοντας πάντοτε στο μυαλό πώς ο μοναδικός σκοπός του να ζεις είναι να κάνεις ότι γουστάρεις για να είσαι ευτυχισμένος. Τι είναι ευτυχία? Στιγμές, λεπτά, δευτερόλεπτα. Γενικά οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί και γεμάτοι.

Το θέμα είναι να καταλάβουμε το πόσο σύντομη, όμορφη και περίεργη τύπισσα είναι η ζωή πριν αν είναι αργά. Είναι τόσο μικρή που δεν μας «παίρνει» ούτε για να μας ξεχνάμε αλλά ούτε και για να κατεβάσουμε ασφάλειες και διακόπτες χάνοντας χρόνο από εμπειρίες και στιγμές. ! Ουσία δεν έχει να ζήσεις 100 χρόνια κενά γεμάτα απωθημένα και μισοτελειωμένες καταστάσεις αλλά ίσως λιγότερα χρόνια που θα είναι όμως γεμάτα με εμπειρίες, μαθήματα, κλάμα και γέλιο.

Γι’ αυτό λοιπόν ας μην μας ξεχνάμε, να μας αγαπάμε λιγάκι περισσότερο και καιρός είναι να αρχίσουμε να ζούμε την ζωή μας όπως ακριβώς εμείς θέλουμε έχοντας στο μυαλό πώς δεν έχουμε τον χρόνο που πιστεύουμε πως έχουμε αλλά πολύ λιγότερο.. Και όταν μας μουτζώνει η ζωή ας έχουμε στο μυαλό την φράση «Πάρε τα πάνω σου μικρέ, πάρε τα πάνω σου!!» ;)