"Πονάει στην παγωνιά.."

Άνθρωποι που έχουν ματώσει και έχουν νιώσει τον πόνο να τους ξεριζώνει την καρδιά με τον πιο βίαιο τρόπο, ξέρουν καλύτερα απ’ τον καθένα πόσο κοστίζει ένα χαμόγελο. Όταν τους δεις γελάνε πολύ και συνέχεια, σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν δεν έχουν καθόλου προβλήματα στην ζωή τους. Η απάντηση λοιπόν, δεν είναι αυτή. Το ακριβώς αντίθετο. Ξέρετε, δεν είναι χαζά ανθρωπάκια όπου δεν έχουν επίγνωση του τι πόνο μπορεί να προκαλέσει η προσπάθεια μας για να επιβιώσουμε, απλώς, καταλαβαίνουν απόλυτα πως το χαμόγελο είναι το μόνο όπλο που μπορεί να διαθέτει μια ψυχή για να αντέχει, να επιβιώνει και να μπορούν να δουν το φως μέσα στην μαυρίλα.

Ξέρουν πως να αντέχουν, να υπομένουν και να αντιστέκονται στο σκοτάδι, στην απόγνωση και  την θλίψη. Μάτωσαν, έκλαψαν και τελικά βγήκαν νικητές μιας και ανακάλυψαν το σημαντικότερο όπλο για να συνεχίσουν να υπομένουν, να παλεύουν και να συνεχίζουν, το χαμόγελο τους. 

 Όταν φτάσεις σε σημείο ανοσίας και ξέρεις καλύτερα απ’ τον καθένα πως δεν έχεις κάτι άλλο να χάσεις, τότε συνεχίζεις να προχωράς, να βλέπεις μόνο και πάντα μπροστά. Αν καταφέρεις να γελάς τότε έχεις κατακτήσει τα πάντα γιατί παρ’ όλο που η καρδιά σου έγινε συντρίμμια για ακόμη μια φορά, κατάφερες να την ενώσεις όσο καλύτερα μπορούσες και έχει γίνει ακόμη πιο όμορφη, πιο σπάνια και πιο πολύτιμη. Κακά τα ψέματα, μια χιλιομπαλωμένη καρδιά αξίζει κατά πολύ περισσότερο απ’ όλα τα διαμάντια του κόσμου.

Κάποτε, είχα ακούσει πως, "το να αγαπάς είναι αδυναμία και καλύτερα να μην το νιώσεις ποτέ" αφού το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο, μια διαλυμένη καρδιά και ωκεανοί από δάκρυα και θλίψη. Όντως, μια απώλεια ισοδύναμή με θάνατο, γιατί πάντα όταν φεύγει κάποιος που αγαπάς παίρνει μαζί του κομματάκια από την ψυχούλα σου και ξέρεις τι? Όταν φεύγει τα παίρνει για πάντα μαζί του. Όποτε γίνεται αυτό, το κενό μεγαλώνει μέσα σου και  πιστεύεις πως η μοναξιά είναι πολύ καλύτερη από τόση θλίψη.

Το θέμα είναι να μην επιτρέψεις στην πραγματικότητα να σε θάψει ζωντανό επιβάλλοντας σου μια ζωή όπου απλώς υπάρχεις. Όταν «πέφτεις» επιβάλλεται να σηκωθείς πιο δυνατός από ποτέ, με μια όμορφη και ξανά-μπαλωμένη καρδούλα όπου αν μη τη άλλο ξέρει να αγαπά ξανά και ξανά και ξανά όλους τους ανθρώπους και το  χαμόγελο τους έχει γίνει ακόμη πιο μεγάλο, όμορφο και φωτεινό.

Τέτοιοι άνθρωποι κρύβουν πολλά δάκρυα και πολύ πόνο. «Πέφτουν» συχνά αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι «όμορφοι άνθρωποι» με αγνά συναισθήματα για όλους. Έπειτα δεν χρειάζεται και η θλίψη για να μπορούμε να αναγνωρίζουμε την ευτυχία και την χαρά όταν έρθει στην ζωή μας? Το θέμα είναι να κρατάμε γερά το τιμόνι και να είμαστε δυνατοί και έτοιμοι για κάθε πρόκληση. Δεν υπάρχουν όμορφα χαμόγελα με εύκολο παρελθόν αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

 

Να θυμάσαι λοιπόν, πως όταν ένας τέτοιος άνθρωπος σου μιλά το μόνο που θέλει είναι να σε βοηθήσει, να σου απλώσει το χέρι για να δεις την όμορφη και φωτεινή πλευρά των πραγμάτων, για να σε δει να χαμογελάς και να σου αλλάξει κατεύθυνση από το σκοτάδι που όλο και πλησιάζεις. Το μόνο που θέλει ένας τέτοιος άνθρωπος  είναι να σε "διώξει" από έναν «μαύρο» κόσμο αφου ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως είναι, αφού πίσω από το χαμόγελο του κρύβεται σκοτάδι. Το μόνο που θέλει να δει από σένα είναι να χαμογελάς, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο..